Dnia 7 grudnia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ogłosi wyrok dotyczący sprawy C-140/22. Decyzja ta może wpłynąć na istotne aspekty związane z kredytami we frankach szwajcarskich, a także doprowadzić do ujednolicenia linii orzeczniczej w kwestiach przedawniania roszczeń oraz ustalania terminów naliczania odsetek.
Jakie pytania skierował Warszawski Sąd do TSUE?
W 2022 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia skierował pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z rozpatrywaniem sprawy frankowiczów przeciwko mBankowi. W nadchodzącym wyroku TSUE uwzględnione zostaną cztery istotne zagadnienia. Skierowane pytania mają zasadnicze znaczenie dla sądów powszechnych, zwłaszcza w kontekście ustalania terminów naliczania odsetek oraz przedawniania.
W pierwszym pytaniu skierowanym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia pyta, czy konsument jest zobowiązany złożyć w sądzie oświadczenie dotyczące skutków i konsekwencji nieważności umowy kredytowej.
Uchwała Sądu Najwyższego III CZP 6/21 a wyrok TSUE
Kluczowe dla zrozumienia kontekstu jest rozwinięcie informacji o uchwale Sądu Najwyższego z 2021 r. (III CZP 6/21). W tym przypadku Sąd Najwyższy wydał uchwałę, która potwierdza, że złożenie oświadczenia przez konsumenta w sądzie dotyczącego skutków nieważności umowy kredytowej jest niezbędne. Ponadto, ta decyzja sądu wiąże się z kwestią wymagalności roszczenia, czyli ustalenia daty, od której można rozpocząć naliczanie odsetek lub określenia terminu przedawnienia roszczeń.
Innymi słowy, zgodnie z treścią wspomnianej uchwały, aby w pełni skorzystać z ewentualnej nieważności umowy kredytowej, konsument musi aktywnie podjąć działania prawne, składając stosowne oświadczenie przed sądem. To oświadczenie ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia momentu, od którego zaczyna się bieg czasu dla naliczania odsetek oraz określenia terminu przedawnienia roszczeń. Odpowiedź na to pytanie może wpływać na prawa konsumentów i ukierunkować postępowania sądowe w sprawach dotyczących umów kredytowych.
Frankowicze – czego dotyczą kolejne pytania do TSUE?
W kolejnym pytaniu dotyczącym przedawniania roszczeń banków, istotnym zagadnieniem będzie określenie terminu w kontekście pozwów banków o bezumowne korzystanie z kapitału. W obszarze tym istnieje konieczność ustalenia momentu, od którego rozpoczyna się termin przedawnienia (okres przedawnienia dla banków wynosi 3 lata). Możliwe jest przyjęcie jednego z poniższych momentów: uruchomienie kredytu, wpis nieuczciwego zapisu do rejestru klauzul UOKiK, złożenie przez konsumenta reklamacji lub złożenie przez konsumenta oświadczenia o skutkach i konsekwencjach nieważności.
W skierowanym pytaniu do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia prosi o odpowiedź na pytanie, czy termin przedawnienia może być liczony od oświadczenia, o którym mowa w pytaniu pierwszym, dotyczącym składania oświadczeń przez konsumentów w sądzie w kontekście nieważności umowy kredytowej.
Jeśli chodzi o trzecie pytanie skierowane do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia dąży do uzyskania odpowiedzi, od której daty powinny być naliczane odsetki dla konsumenta w sporze z bankiem. Należy zwrócić uwagę, że istnieją niejasności w orzecznictwie dotyczące tego, czy termin ten powinien być liczony od momentu wysłania przez konsumenta wezwania do zapłaty, czy też od daty złożenia przez niego oświadczenia przed sądem dotyczącego skutków nieważności umowy kredytowej.
W ostatnim pytaniu, skierowanym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia porusza kwestię rozliczenia się kredytobiorcy z bankiem w przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytowej. Odpowiedź na to pytanie będzie istotna dla uregulowania relacji finansowych między kredytobiorcą a bankiem w kontekście unieważnienia umowy kredytowej.
Więcej informacji na PAP Biznes.
